سه اصطلاح زیرنویس بسته (Closed Caption)، زیرنویس باز (Open Caption) و به طور کلی زیرنویس (Subtitle) به متنی گفته می‌شود که همزمان با ویدیو نمایش داده می‌شود. در زبان فارسی معمولاً همه این‌ها را «زیرنویس» می‌نامیم، اما اگر بخواهیم دقیق‌تر نگاه کنیم، تفاوت‌هایی بین این اصطلاحات وجود دارد که بیشتر به جنس محتوای زیرنویس و نحوه ارائه آن بستگی دارد.
زیرنویس‌ها (Subtitles) معمولاً تنها شامل دیالوگ‌های ویدیو هستند و برای کاربرانی طراحی شده‌اند که می‌توانند صدا را بشنوند. این نوع زیرنویس‌ها بیشتر برای ترجمه دیالوگ‌ها به زبان‌های مختلف یا در شرایطی که کیفیت صدا پایین است، استفاده می‌شوند. در زیرنویس‌ها، صداهای غیرکلامی مانند موسیقی، افکت‌های صوتی و صداهای محیطی نادیده گرفته می‌شوند. در واقع، در این بخش‌ها هیچ متنی نمایش داده نمی‌شود و اگر بیننده ناشنوا باشد، بخش‌هایی از محتوا را نخواهد فهمید.
اما کپشن‌ها (Captions) علاوه بر دیالوگ‌ها، تمامی اطلاعات صوتی مهم مانند افکت‌های صوتی، موسیقی، خنده‌ها، دست زدن‌ها و حتی صداهای غیرکلامی دیگر مانند صدای زوزهٔ گرگ‌ها یا تیک تیک ساعت را نیز شامل می‌شوند. این نوع از زیرنویس‌ها برای افرادی که به دلایل مختلف نمی‌توانند صدا را بشنوند، طراحی شده‌اند و کمک می‌کنند تا تجربه بهتری از تماشای ویدیو داشته باشند. این ویژگی در فیلم‌ها و سریال‌ها، به کمک افراد ناشنوا یا کم‌شنوا، می‌آید.
حالا که تفاوت محتوایی بین زیرنویس‌ها و کپشن‌ها مشخص شد، باید به تفاوت‌های فنی بین زیرنویس‌های بسته و زیرنویس‌های باز بپردازیم.
زیرنویس‌های بسته (Closed Captions) به صورت پیش‌فرض نمایش داده نمی‌شوند و کاربر باید آن‌ها را فعال کند. این عمل معمولاً از طریق ریموت کنترل، دکمه‌ای در پلیر پخش آنلاین یا گزینه‌ای در دیسک‌های DVD انجام می‌شود. واژه «بسته» به این معناست که این زیرنویس‌ها ابتدا مخفی/بسته هستند و به اختیار کاربر نمایش داده می‌شوند (باز می‌شوند). این نوع زیرنویس‌ها معمولاً به عنوان متادیتا یا فایل‌های اضافی به ویدیو افزوده می‌شوند و کاربر می‌تواند آن‌ها را روشن یا خاموش کند. همچنین، این نوع زیرنویس‌ها انعطاف‌پذیری بیشتری دارند؛ مثلاً به کاربران اجازه می‌دهند زبان زیرنویس یا حتی ظاهر آن‌ها را تغییر دهند و در بسیاری از مواقع قابل بروزرسانی هستند.
در مقابل، زیرنویس‌های باز (Open Captions) به طور مستقیم به ویدیو افزوده می‌شوند و نمی‌توان آن‌ها را خاموش کرد. این زیرنویس‌ها همیشه به همراه ویدیو نمایش داده می‌شوند و نیازی به انتخاب از سوی کاربر ندارند. در واقع، نمایش این نوع زیرنویس‌ها به هیچ تصمیمی از سوی بیننده نیاز ندارد. این نوع زیرنویس‌ها معمولاً برای پلتفرم‌هایی استفاده می‌شوند که از زیرنویس‌های بسته پشتیبانی نمی‌کنند یا در مواقعی که باید زیرنویس برای همه تماشاگران نمایش داده شود (مثل سینماها) مناسب است. از آنجا که این زیرنویس‌ها مستقیماً به ویدیو افزوده می‌شوند، در هر جایی که ویدیو نمایش داده شود، زیرنویس نیز به طور خودکار همراه با آن نمایش خواهد یافت.
بنابراین، تفاوت اصلی بین زیرنویس‌های بسته و زیرنویس‌های باز در نحوه نمایش آن‌ها است: زیرنویس‌های بسته به طور پیش‌فرض مخفی هستند و می‌توان آن‌ها را به اختیار کاربر فعال یا غیرفعال کرد، در حالی که زیرنویس‌های باز همیشه نمایش داده می‌شوند و قابل خاموش کردن نیست.