HLS (HTTP Live Streaming) یک پروتکل ویدیو استریمینگ است که توسط شرکت اپل در سال ۲۰۰۹ توسعه داده شده است. این پروتکل مبتنی بر HTTP بوده و برای ارائه ویدیو از طریق اینترنت بهینه‌سازی شده است. HLS با تقسیم ویدیو به قطعات کوچک و انتقال آنها به صورت متوالی، امکان تطبیق کیفیت ویدیو با شرایط شبکه در زمان واقعی را فراهم می‌کند. این ویژگی باعث می‌شود حتی در صورت کاهش سرعت یا ناپایداری اتصال اینترنت کاربر، تماشای ویدیو بدون وقفه ادامه یابد.
در این پروتکل، ویدیو به بخش‌های کوچکی (معمولاً ۲ تا ۱۰ ثانیه) تقسیم می‌شود و یک فایل نمایه (Index File) با فرمت M3U8 ایجاد می‌شود. این فایل حاوی اطلاعاتی مربوط به محل قرارگیری این قطعات و ترتیب پخش آنهاست. پلیر دستگاه کاربر، فایل M3U8 را درخواست می‌کند، سپس قطعات ویدیو را دانلود کرده و به ترتیب پخش می‌کند.
HLS به‌طور گسترده‌ای توسط پلتفرم‌ها و دستگاه‌های مختلف از جمله iOS، اندروید و مرورگرهای وب پشتیبانی می‌شود. این پروتکل انتخاب محبوبی برای ارائه‌دهندگان خدمات ویدیو استریمینگ است. علاوه بر این، HLS از فناوری‌های استریم تطبیقی و تغییر پویا بین جریان‌های مختلف پشتیبانی می‌کند، که این امکان را می‌دهد کیفیت ویدیو براساس سرعت اتصال اینترنت و توانایی‌های دستگاه بیننده در زمان واقعی تنظیم شود.
HLS همچنین برخلاف پروتکل‌های مبتنی بر UDP مانند RTP، به دلیل استفاده از تراکنش‌های استاندارد HTTP، قابلیت عبور از فایروال‌ها و پراکسی‌های معمولی را دارد. این ویژگی به محتواسازان اجازه می‌دهد از سرورهای HTTP معمولی و شبکه‌های تحویل محتوای مبتنی بر HTTP برای توزیع ویدیو استفاده کنند. از دیگر امکانات HLS می‌توان به مکانیزم استاندارد رمزنگاری و توزیع کلید امن از طریق HTTPS اشاره کرد، که به‌عنوان یک سیستم ساده مدیریت حقوق دیجیتال (DRM) عمل می‌کند. نسخه‌های جدیدتر این پروتکل از قابلیت‌هایی مانند جلو و عقب بردن سریع (Trick Mode) و ادغام زیرنویس‌ها پشتیبانی می‌کنند.