در ویدیو استریمینگ، کیفیت سرویس (QoS: Quality of Service) به توانایی یک شبکه در ارائه عملکرد پایدار و قابل پیش‌بینی برای ترافیک ویدیو گفته می‌شود. این مفهوم معمولاً با معیارهایی مانند از دست رفتن بسته‌ها، نوسانات زمانی (جیتر) و توان عملیاتی اندازه‌گیری می‌شود. برخلاف کیفیت تجربه یا QoE که به ارزیابی ذهنی کاربران از کیفیت ویدیو می‌پردازد، QoS یک معیار عینی برای عملکرد شبکه است.
QoS اهمیت ویژه‌ای در ویدیو استریمینگ دارد زیرا ماهیت پخش بلادرنگ ویدیو نیازمند تأخیر کم، پایین بودن نرخ از دست رفتن بسته‌ها و پهنای باند کافی برای جلوگیری از وقفه یا بافرینگ است. در این زمینه، QoS تنها به تأمین پهنای باند محدود نمی‌شود، بلکه شامل اطمینان از اولویت‌دهی به بسته‌های ویدیو نسبت به ترافیک دیگر و جلوگیری از گم شدن یا تأخیر بسته‌های ویدیو در شبکه نیز می‌باشد.
برای ارائه QoS در ویدیو استریمینگ، مدیران شبکه از تکنیک‌هایی مانند شکل‌دهی ترافیک، اولویت‌دهی و بافرینگ استفاده می‌کنند. این روش‌ها امکان بهینه‌سازی ترافیک ویدیو را فراهم کرده و عملکردی پایدار و قابل پیش‌بینی برای این نوع ترافیک ایجاد می‌کنند.
بهینه‌سازی QoS می‌تواند به بهبود تجربه کاربری و کاهش مسائلی مانند بافرینگ و دیگر مشکلاتی که ممکن است کیفیت تجربه کاربری را کاهش دهند، کمک کند. این مسئله برای اطمینان از ارائه ویدیو با کیفیت بالا در شبکه‌های مختلف ضروری است.