بیت‌ریت ثابت (Constant Bitrate یا CBR) یک روش کدگذاری برای فایل‌های ویدیویی و صوتی است که در آن بیت‌ریت، یعنی میزان داده منتقل شده در یک واحد زمانی، در طول کل فایل ثابت باقی می‌ماند. این یعنی در هر ثانیه از ویدیو یا صوت، میزان دادهٔ یکسان و مشخصی وجود دارد.
این روش معمولاً در مقایسه با بیت‌ریت متغیر (VBR) از نظر کارایی، کمتر بهینه است، زیرا تغییرات در پیچیدگی ویدیو یا صوت را لحاظ نمی‌کند. این می‌تواند منجر به انتقال بیهودهٔ داده در بخش‌های ساده‌تر فایل شود. با این حال، مزیت CBR این است که کیفیت ویدیو یا صوت را در کل فایل به طور ثابت و یکنواخت حفظ می‌کند. به همین دلیل، برای پخش محتوا در دستگاه‌هایی که نیازمند بیت‌ریت ثابت هستند CBR مناسب‌تر است.
در زمینه پخش زنده (live streaming)، بیت‌ریت ثابت مزیتی کلیدی محسوب می‌شود؛ چرا که تغییرات شدید در بیت‌ریت هنگام پخش زنده می‌تواند باعث بروز تاخیر و توقف در پخش شود. اما استفاده از CBR باعث می‌شود جریان داده‌ها پایدار باقی بماند و از چنین مشکلاتی جلوگیری شود.
با این حال، یکی از معایب بیت‌ریت ثابت این است که ممکن است در قسمت‌های پیچیده ویدیو، دادهٔ کافی تخصیص داده نشود و این منجر به افت کیفیت در آن بخش‌ها شود. برعکس، در بخش‌های ساده‌تر ویدیو ممکن است داده اضافه و غیرضروری مصرف شود. برای حل این مشکل، معمولاً بیت‌ریت بالاتری انتخاب می‌شود تا اطمینان حاصل شود که داده کافی برای بخش‌های پیچیده وجود دارد، هرچند این کار حجم نهایی داده‌ها را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد.
به طور کلی، CBR برای مواردی که ظرفیت کانال انتقال محدود است و نیاز به ثبات در نرخ داده وجود دارد، مانند ویدیو استریمینگ، انتخاب مناسبی است.